H «δέσμευση» του Γ. Γεραπετρίτη στον Μ. Φουρθιώτη
[ Γιώργος X. Παπασωτηρίου / Ελλάδα / 30.01.22 ]Συνελήφθη το «άγος», ο Μένιος Φουρθιώτης, έλεγαν τα φιλοκυβερνητικά κανάλια της τηλοψίας, τα ίδια που τον διαφήμιζαν μέχρι την προηγούμενη μέρα της σύλληψης. Παρόμοια τακτική ακολούθησε, σήμερα, στη Βουλή το δεξί χέρι του πρωθυπουργού, ο υπουργός Επικρατείας Γ. Γεραπετρίτης, που ούτε λίγο ούτε πολύ παραδέχθηκε την επικοινωνία του με το… άγος, από «υποχρέωση», όπως είπε χαρακτηριστικά. Γιατί «ο υπουργός απαντά στον κάθε πολίτη»!
Αλήθεια, οι υπουργοί απαντούν στον κάθε πολίτη ξεχωριστά; Φθάσαμε σε τέτοια σημεία αμεσοδημοκρατίας και το αγνοούσαμε; Αν αυτό δεν είναι εμπαιγμός, τότε τι είναι;
Από το μήνυμα, την ύπαρξη του οποίου παραδέχθηκε ο κ. Γεραπετρίτης, αποδεικνύεται ότι ο Φουρθιώτης είχε επικοινωνία με σειρά υπουργών(Λιβάνιος, Γεωργιάδης, Πέτσας) από τους οποίους ζητούσε εκδούλευση.
Ιδού ολόκληρο το μήνυμα του κ. Γεραπετρίτη προς τον Μ. Φουρθιώτη (το αντλήσαμε από την ΕφΣυν):
«Καλησπέρα κύριε Φουρθιώτη και συγγνώμη για τη δυσκολία επικοινωνίας διότι πραγματικά βρισκόμαστε σε εξαιρετικά επείγουσα και απρόβλεπτη κατάσταση λόγω ιού με απανωτές συναντήσεις. Σε επικοινωνία που είχα με τον κύριο Λιβάνιο μου μετέφερε ακριβές περιεχόμενο της οδηγίας και ό,τι είχε εξαρχής αναρτηθεί. Επιπλέον ο κύριος Γεωργιάδης και ο κύριος Πέτσας με ενημέρωσαν ότι δεν είχαν δεσμευθεί για οτιδήποτε άλλο. Στο νομοσχέδιο υπάρχει ρύθμιση για τα τηλεπαράθυρα και για την παραγραφή στο εθνικό συμβούλιο ραδιοτηλεόρασης η οποία θα βελτιωθεί. Θα υπάρξει νέα νομοθετική πρωτοβουλία σχετικά σύντομα που θα αφορά περιφερειακούς σταθμούς με εκτίμηση, Γεραπετρίτης».
Αλλά ποια είναι η δέσμευση της κυβέρνησης στον Φουρθιώτη; (οι υπουργοί «δεν είχαν δεσμευθεί για οτιδήποτε άλλο» σημειώνει στο μήνυμά του ο Γεραπετρίτης):
Σύμφωνα με αυτά που γράφει ο Μπάμπης Πολυχρονιάδης στο freedomofpress.gr: «Ενας νόμος για τα ΜΜΕ, εν μέσω Covid-19, είναι ο 4779 που ψηφίστηκε Φεβρουάριο του 2021. Εκεί υπάρχουν κάποια σημεία που ταιριάζουν με την -φερόμενη ως- απάντηση Γεραπετρίτη. Η “οδηγία” ενδεχομένως να είναι η 2010/13 της Ε.Ε. η οποία αναφέρεται σε σειρά άρθρων του νόμου (από 27 έως 29) και τα οποία αφορούν διαφημίσεις, θυρίδες τηλεπώλησης, χορηγίες μέσα σε προγράμματα, μηνύματα τηλεπώλησης κ.ά. Σε ό,τι αφορά το ΕΣΡ, η ίδια οδηγία αναφέρεται στο άρθρο 33 του νόμου, που περιγράφει τις αρμοδιότητές του για την εφαρμογή των κανόνων στο σύνολο των άρθρων. Επίσης, αναφέρει ότι το ΕΣΡ “κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του απαγορεύεται να ζητά ή να δέχεται οδηγίες από οποιονδήποτε άλλο φορέα”. Ο Γ. Γεραπετρίτης οφείλει να απαντήσει εάν το μήνυμα είναι αληθινό. Διότι αν είναι, ο ίδιος αναφέρεται σε “βελτίωση” του νόμου για το ΕΣΡ και δείχνει ότι υπήρξε μεταξύ του ίδιου, του Γεωργιάδη και του Πέτσα “συνεννόηση” και «δέσμευση» με τον Φουρθιώτη για το περιεχόμενο συγκεκριμένων άρθρων κάποιου νόμου, πιθανότατα του 4779/2021».
«Οι αδίστακτοι προελαύνουν…» έγραφε η εφημερίδα ΕΣΤΙΑ [ARTI news / Ελλάδα / 29.04.21] Ποιοι είναι όμως οι «αδίστακτοι»(πέραν του Φουρθιώτη) που υπαινίσσεται η εφημερίδα και οι οποίοι συνιστούν «τάσι»; Ποιος εξέθρεψε και συνεχίζει να εκτρέφει τους «αδίστακτους»; Αν ο Μένιος Φουρθιώτης εκβίαζε με τόσο θράσος υπουργούς, τότε τι κάνουν οι «άλλοι αδίστακτοι», οι ισχυροί; Κάποτε ήταν γνωστή η «διαπλοκή» της πολιτικής με το επιχειρείν, σήμερα έχουμε τη διαπλοκή της πολιτικής με τις «μαφίες». Στην Ελλάδα δεν είχαμε ανάλογο ιστορικό προηγούμενο. Τι συνέβη και μας προέκυψε; Ποιος φύσηξε αέρα στα πανιά των «αδίστακτων»; Ποιος τους επέτρεψε να μπαίνουν με μπράβους στα υπουργεία και να απειλούν υπουργούς; Ποιοι ανεβάζουν βουλευτές και δημάρχους της αρεσκείας τους; Ποιοι εκβιάζουν -ανοιχτά και μη- τις εξουσίες; Είναι πρόδηλο ότι έχουμε και στην Ελλάδα την ανάπτυξη της περίφημης «νόμιμης παρανομίας»(ρήση του Αλ Καπόνε), όπου το επιχειρείν κινείται στα όρια της νομιμότητας και της παρανομίας. Αυτό συμβαίνει με τη χρήση των περίφημων «νομικών παραθύρων» και τη μίσθωση για το σκοπό αυτό πανάκριβων δικηγορικών εταιρειών. Αυτό είναι το επιχειρείν σήμερα. Έτσι λειτουργεί ο ανταγωνισμός. Μετέρχεται αδίστακτα τα πάντα. Γι’ αυτό ανεβάζουν και στηρίζουν κυβερνήσεις που είναι «δικές» τους. Και γι’ αυτό οι κυβερνήσεις αυτές ως «αντίδωρο» τους «χρυσώνουν» με τα χρήματα των «λιστών», τους απαλλάσσουν από φόρους, τους δίνουν έργα, τους παρέχουν διευκολύνσεις και τους διαφημίζουν από τα κρατικά κανάλια… Ο Φουρθιώτης είναι αδίστακτος, όσο αδίστακτη είναι και η ΝΔ, η οποία τον εξέθρεψε. Και δεν είναι το μόνο της εκβλάστωμα. Οι ρίζες της διαπλοκής της δεξιάς πολιτικής (κυρίως στην ακροδεξιά έκφανσή της) με το «βαρύ έγκλημα» είναι ισχυρές και η σημερινή κυβέρνηση τις ενισχύει ακόμη περισσότερο…
Γι’ αυτό η κυβέρνηση της ΝΔ με τη συγκεκριμένη λειτουργία και τις διασυνδέσεις της συνιστά κίνδυνο για το δημοκρατικό πολίτευμα…