Εουτζένιο Μοντάλε*:Συχνά τη δυστυχία της ζωής συνάντησα

Από «Κόκκαλα σουπιάς»

 [Συχνά τη δυστυχία της ζωής συνάντησα]

 Συχνά τη δυστυχία της ζωής συνάντησα:

ένα ρυάκι στραγγαλισμένο που κόχλαζε,

ένα φύλλο στεγνό που ζάρωνε,

ένα άλογο σωριασμένο.

Καλό δε γνώρισα, εκτός από το θαύμα

που αποκαλύπτει τη θεία Αδιαφορία:

το άγαλμα μες στη νύστα

του μεσημεριού, και το σύννεφο, και το γεράκι να πετά ψηλά.

 (Μετάφραση: Φοίβος Γκικόπουλος)

 (*) Γένοβα 1896-Μιλάνο 1981. Από τους μεγαλύτερους ευρωπαίους ποιητές του 20^ου αιώνα (Νόμπελ λογοτεχνίας 1975). Τα έργα του (ποιήματα, πεζά, μεταφράσεις) επηρέασαν τις επόμενες γενιές ιταλών ποιητών. Για τον Μοντάλε, η ποίηση αποτελεί το τελευταίο καταφύγιο από τη «δυστυχία της ζωής».